Όλα άρχισαν με δυο κούπες πρωινού αχνιστού καφέ και δυο
«παράξενους τύπους», να συζητούν, έχοντας μπροστά τους ένα
βιβλιαράκι με τα ποιήματα Χαϊκού του ενός. Σε κάποια στιγμή
προέκυψε η απορία, τί δρόμος θα άνοιγε, αν το πάθος του ενός
για ποίηση και το πάθος του άλλου για εικονογράφηση,
διασταυρώνονταν. Τί πορεία θα είχε αυτός ο δρόμος; Θα ήταν
μια μονότονη ευθεία; Θα ήταν μια ευχάριστη στο μάτι και στο
νου διαδρομή, κοιτάζοντας όμορφα τοπία αριστερά και δεξιά; ή
θα ήταν ένα φιδωτό διάβα δίπλα από απόκρημνες πλαγιές,
γεμάτο επικίνδυνες λακκούβες;
Τι θα γινόταν, εάν οι αφαιρετικές εικόνες συναντούσαν την
αυστηρή στην τάξη, αλλά τόσο ανοιχτή στο νου, τεχνοτροπία των
Χαϊκού;
Η τελευταία γουλιά του καφέ, τούς βρήκε με τη συμφωνία να
προσπαθήσουν να ταξιδέψουν αυτόν τον δρόμο, να
ανακαλύψουν την πορεία του, δημιουργώντας ένα ποιητικό
φωτογραφικό άλμπουμ με το όνομα «21 Haiku».
21 τρίστιχα συναντούν 21 αφαιρετικές εικόνες, ελπίζοντας να
κάνουν τον αναγνώστη συνοδοιπόρο σε μια νέα διαδρομή, να
τον κάνουν να κατεβάσει το δικό του παράθυρο και να κοιτάξει
έξω, να δει με τα δικά του μάτια και νου, τον δρόμο και το τοπίο
γύρω του.
Έτσι, προέκυψε η νέα εκδοτική προσπάθεια της Watermellon και
η οποία, από αυτό το καλοκαίρι, μαζί με την ποιητική συλλογή
«Χαϊκού του Υετού», θα έχει τη δική της θέση στα ράφια των
κεντρικών βιβλιοπωλείων.
Φυσικά, ο ένας υποστηρίζει ότι οι εικόνες έντυσαν τα ποιήματα
του, ενώ ο άλλος ότι τα ποιήματα έντυσαν τις εικόνες του! Η
«διαμάχη» αυτή δε θα επιλυθεί ποτέ, οπότε αφήνουμε στον
κάθε έναν από εσάς να αποφασίσει τον «νικητή»…